ರಚಯಿತರು: .ಶ್ರೀ ತಿಕ್ಕಯ್ಯಾವಧೂತರು

ಯಾರೇನೆಂದರು:

ಯಾರೇನೆಂದರು ನಿಮಗೆ ಸದ್ಗುರುನಾಥ||ಪ||

ಯಾರೇನೆಂದರು ನಿಮಗೆ ಬಾರದಿರಲೀ ಮನೆಗೆ

ಸಾರಿಸಾರಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ದಾರಿ ನೋಡುತಲಿರುವೆ||1||


ಜಾರನೆಂಬುವರೇನೋ ಚೋರನೆಂಬುವರೇನೋ

ಪಾರಮಾರ್ಥದ ಸುವಿಚಾರನೆಂಬುವರೇನೋ||2||


ಆಡಿ ಆಡದಲಿರುವೆ ಮಾಡಿ ಮಾಡದಲಿರುವೆ

ಕೂಡಿ ಕೂಡದಲಿರುವೆ ನೋಡಿ ನೋಡದಲಿರುವೆ ||3||


ಬಾಲನಾಗುತೆ ಶ್ರೀಲೋಲನಾಗುತೆ ಗುಣ

ಶೀಲನಾಗುತೆ ಮುಕ್ತಿ ಕೀಲುತೋರಿದ ಗುರುವೆ ||4||


ವಸುಧೆಯೋಳ್ಚೇಳ್ಗುರ್ಕಿ ಪಸರಿಸಿ ಬೆಳಗಿದ

ಶಶಿಧರ ಎರ್ರಿತಾತ ಶಿಶುವಾನು ಕರುಣಿಸು.



ನೀನೇ ಕಾಪಾಡು

ನೀನೇ ಕಾಪಾಡೋ ಗುರುರಾಯ-ನಿಮ್ಮ

ಧ್ಯಾನವು ಮರೆಸುವುದು ಅಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಾಯ ||ಪ||



ನೀನು ಕೂಡಿರುವಂಥ ಕಾಯ- ಇದ

ನೀನಾಡಿಸಿದಂತೆ ನಾನಾಡುವುದು ನ್ಯಾಯ

ಭಾನುಶತಕೋಟಿ ಸಚ್ಛಾಯ –ಬ್ರಹ್ಮ

ಸ್ಥಾನವು ಹೊಂದದು ಮಾನಸಮಾಯ ||1||


ನಾನಾ ಯೋನಿಗಳಲ್ಲಿ ಬಂದೆ- ಮತಿ

ಹೀನನಾಗಿ ನಾ ಬಹಳ ನೊಂದೆ

ಜ್ಞಾನವು ತಿಳಿಯದು ಮುಂದೆ-ಎನ್ನ

ಮಾನಾಭಿಮಾನವು ನಿನ್ನದು ತಂದೆ ||2||


ಊರಿಗೆ ಹೋಗುತಲಿದ್ದೇ-ಅಲ್ಲಿ

ದಾರಿತಪ್ಪಿ ಘೋರಾರಣ್ಯದಿ ಬಿದ್ದೆ

ಯಾರು ದಿಕ್ಕಲ್ಲವೆಂದಿದ್ದೆ-ಬಂದು

ದಾರಿಯ ತೋರಿದೆ ಕಾರುಣ್ಯನಿಧಿಯೇ ||3||


ವಾದಭೇದಗಳನ್ನು ಮರೆಸೋ-ಭವ

ಬಾಧೆಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸೋ

ಸಾಧು ಸಂಗದೊಳೆನ್ನನಿರಿಸೋ

ಶಿವಪಾದಕಮಲದೊಳೆನ್ನ ಬೆರೆಸೋ ||4||

ಧಾತ್ರಿಯೊಳಗೆ ಚೇಳ್ಳಗುರ್ಕಿ ಪುಣ್ಯ

ಕ್ಷೇತ್ರವು ಗಳಿಸಿದೆ ಎರ್ರಿತಾತನ ಹುಡುಕಿ

ಸ್ತೋತ್ರ ಮಾಡುವುದೆಲ್ಲ ಹರಕೆ-ಈ

ಗಾತ್ರವಿರುವತನಕ ತೀರದೀ ಬಯಕೆ ||5||



ಗುರುರಾಯ

ಗುರುರಾಯ ಸದ್ಗುರುರಾಯ- ನಿಮ್ಮ

ಚರಣವ ನಂಬಿದೆ ಚಿರಕಾಯ



ಅರಿಯದೆ ಬಂದೆನು ಜನ್ಮಕ್ಕೆ-ನಾ

ಗುರಿಯಾದೆನು ಈ ಕರ್ಮಕ್ಕೆ

ಕರುಣಿಸದಿರುವೆ ಏತಕ್ಕೆ-ನಾ

ಶರಣೆಂದು ನಿಮ್ಮ ಮೊರೆಹೊಕ್ಕೆ



ಗುಂಭದ ಮೋಸಗಾರರನು –ಆ

ಡಂಭಕ ವೇಷದ ಚೋರರನು

ನಂಬದೆ ಬಂದಿಹೆ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ-ನಿನ್ನ

ಹಂಬಲಹಿಡಿಸಿ ಪೊರೆಯನ್ನ


ಎಲ್ಲ ಸಾಧುರೊಳಗಾಡಿದೆನು-ಅವ

ರೆಲ್ಲರ ಚರ್ಯೆಯ ನೋಡಿದೆನು

ಸಲ್ಲದವರ ಬಿಡನಾಡಿದೆನು-ನಿಜ

ಬಲ್ಲಂಥ ಗುರುವಿನ ಕೂಡಿದೆನು ||3||


ಕಡೆಗಾಲಕ್ಕೆ ನೀ ದೊರೆತೆ –ಎನ್ನ

ಕಡೆಯಾಯಿಸು ಕರುಣಾಶರಧಿ

ಪಿಡಿದೆನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ದೃಢತರದಿ-ನಾ

ನುಡಿದೆನು ಗುರುನೀ ನುಡಿಸಿದ ತೆರದಿ ||4||


ಕ್ಷಿತಿಯೊಳು ಚೇಳ್ಗುರ್ಕಿ ಪುರವಾಸ-ನಿಜ

ಯತಿಗಳು ಕೂಡವ ಕೈಲಾಸ

ಪ್ರತಿ ಎರ್ರಿತಾತನೇ ಕೊಡುಲೇಸ-ನಿಜ

ಮತಿಯೊಳು ಮರೆಯದೆ ನಿಮ್ಮಧ್ಯಾಸ ||5||



ಗುರುಬಂದ

ಗುರುಬಂದ ಗುರುಬಂದ ಗುರುಬಂದ ಮನೆಗೆ

ಗುರು ಎರ್ರಿತಾತನು ತಾ ಬಂದ ಮನೆಗೆ ||ಪ||


ಎಂದೂ ಬಾರದ ಗುರುವು ಇಂದಿಗೆ ಬಂದಾ

ಆನಂದ ಪದವಿಯು ನಿಮಗಾಗಲೆಂದ ||1||


ಕುರುಡರಿಗೆ ಕುಂಟರಿಗೆ ಕಣ್ಣು ಕಾಲ್ಗಳ ತಂದ

ಬರಡು ಗೋವಿನ ಹಾಲು ಕರೆಯುತ್ತ ಬಂದ ||2||


ರನ್ನದ ಹಾವುಗೆ ಚಿನ್ನದ ಜೋಳಿಗೆ

ಪನ್ನಂಗಧರ ಶಿವನು ತಾ ಬಂದ ಮನೆಗೆ ||3||


ಸಾಕ್ಷಾತ್ತಾಗಿ ಗುರುವು ತಾನೆ ಭಿಕ್ಷಕೆ ಬಂದ

ಮೋಕ್ಷವನು ಕೊಡುವಂಥ ತಾತಾ ತಾ ಬಂದ ||5||


ಧರೆಯೊಳು ಚೇಳ್ಗುರ್ಕಿ ಮಂದಿರವ ಮಾಡಿದ

ಅರಿತ ಭಕ್ತರಿಗೆ ವರಗಳ ನೀಡಿದ ||6||


ಬಂದನೆ ಗುರುತಾತ

ಬಂದನೆ ಗುರುತಾತ ನಮ್ಮನೆಗೆ ||ಪ||

ಎಂದಿನ ಸುಕೃತವೊ ಇಂದಿಗೆ ಒದಗಿತು ||ಅ||

ಬಂದನೆ ಅಮೃತವ ತಂದನೆ ಸೇವಿಸು

ಎಂದನೆ ಪರಮಾನಂದದಿ ಭವಹರ||1||

ಅಂದರೆ ಅನಲಿ ನಿಂದೆಯು ಬರಲಿ

ಚೆಂದಾಗಿ ಗುರುಪಾದ ಹೊಂದಿದೆ ಮನದೊಳು ||2||


ತಂದೆ ತಾಯಿ ಗುರು ಬಂಧುಬಳಗ ಗುರು

ಬಂದ ಸಂಕಟ ಸಂದೇಹ ಬಿಡಿಸುವ ||3||


ಮಂದಮತಿಗಳಿಗೆಂದಿಗೆ ದೊರೆಯನು

ಇಂದುಧರ ಕೃಪಾಸಿಂಧುವೆ ಪುರಹರ


ಸುಂದರ ಚೇಳ್ಗುರ್ಕಿ ಮಂದಿರ ಮಾಡಿದ

ನಂಬಿದ ಭಕ್ತರ ಹೊಂದಿದ ಎರ್ರಿತಾತ ||ಪ||


ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲೋ



ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲೋ ತಾತನ ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲೋ ||ಪ||


ಭೋಗವಿಷಯಗಳನು ತ್ಯಜಿಸಿ

ತ್ಯಾಗವರುಹಿದ ಶ್ರೀ ಗುರುವೇ ನಿಮ್ಮ ||ಅ||


ಜ್ಞಾನವೆಂಬೋ ಪರಮಾಮೃತದ

ಪಾನವನ್ನು ಕುಡಿಸಿ ಶರೀರದ

ಮಾನ ಅಭಿಮಾನವನು ಬಿಡಿಸಿ

ಆನಂದದಿ ಮೈ ಮರೆಸಿದ ತಾತನ ||1||


ರಾಗದ್ವೇಷಾದಿ ಗುಣಗಳನೆಲ್ಲ

ನೀಗಿ ನಿರ್ಭೈಲಾದ ಶಿವನ

ಯೋಗವನ್ನು ತಿಳುಹಿ ಭವ

ರೋಗವನ್ನು ಕಳೆದ ಸದ್ಗುರುವಿನ ||2||


ಮಾರುತಾ ಮನ ಮಾತುಗಳನು

ಮೀರಿದಂಥ ಪರಮಾತ್ಮನೊಳು

ಸೇರಿ ಮತ್ತೆ ನರಜನ್ಮಕ್ಕೆ

ಬಾರದಂತೆ ಮಾಡಿದ ತಾತನ ||3||


ದಾಂತಿಯನ್ನು ಹಿಡಿಸಿ ಮಾಯ

ಭ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ಮುಕ್ತಿ

ಕಾಂತೆಯೆನಗೆ ಮದುವೆಯಮಾಡಿ

ಶಾಂತಿಸುಖದೊಳಿರಿಸಿದ ತಾತನ ||4||


ದಾರುಣಿಯೋಳ್ ಚೇಳ್ಳಗುರ್ಕಿ-ಉ

ದ್ದಾರಮಾಡಿದ ಶ್ರೀ ಎರ್ರಿತಾತ

ಕೋರಿದವರಿಗೆ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ

ಧೀರತಿಕ್ಕಯ್ಯ ಮಗನೆಬಲ್ಲ.||5||



ಸರ್ವಾಂತರ್ಯಾಮಿ



ಎಲ್ಲರೊಳಗಿರ್ದಿಲ್ಲದೇ ಜಗ

ವೆಲ್ಲ ಶೋಧಿಸಿ ಕಾಣ್ವನೆ ||ಪ||


ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಲು ಅಲ್ಲಿ ಚಿತ್ಕಳೆ

ಯಲ್ಲಿ ತಾ ಮುಳುಗಾಡ್ವನೆ

ಕಲ್ಲುಮುಳ್ಳೊಳು ಕಾಡುಕಷ್ಠಗಳೆಲ್ಲ

ಬೆಳಕನೆ ಮಾಡ್ವನೆ ! ||1||


ಅಲ್ಲ ಅಹುದದು ಇಲ್ಲ ಉಂಟದು

ಒಲ್ಲೆ ಬೇಕೆಂದು ಕಾಡ್ವನೆ ?

ಬಲ್ಲಜ್ಞಾನಿಯ ಸೊಲ್ಲು ಬೇರಿದೆ

ಖುಲ್ಲ ಜನರಂತೆ ಕಾಣ್ವನೆ ? ||2||


ಮಾರುತಾಮನ ಮಾತುಗಳನು

ಮೀರಿದಾ ಘನಧೀರನೆ

ಮೇರು ಶಿಖರವನೇರಿ ಉನ್ಮನಿ

ಸೇರಿದಾ ಸುಖಸಾರನೆ ||3||


ಸೂರ್ಯನಂತೆ ಸರ್ವಸಾಕ್ಷಿಲಿ

ಕಾರ್ಯಕಾರಣ ಭೂತನೆ

ವೀರ್ಯಜಿತರಿಗೆ ತೂರ್ಯತೋರಿದ

ಆರ್ಯಗುರು ಎರ್ರಿತಾತನೆ ||4||


ದೇಶಕಧಿಕ ಚೇಳ್ಳಗುರ್ಕಿ

ವಾಸಮಾಡಿದ ಈಶನೆ

ದಾಸತಿಕ್ಕಯ್ಯ ಕೂಸಿನೊಳುನಿಧಿ

ಧ್ಯಾಸ ಸುಪ್ರಕಾಶನೆ ||5||


ನಾವು ನರರಲ್ಲ

ನರರಲ್ಲೋ ನಾವು ನರರಲ್ಲ-ಶಿವ

ಶರಣರೆಲ್ಲರು ನೀವು ಕರುಣಿಸಿ ಕೇಳಿರಿ ||ಪ||


ಅರಿವಿಗೆ ಅರಿವಾಗಿ ಮರವೆಗೆ ದೂರಾಗಿ

ಅರಿವು ಮರೆವಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿ ಪರವಸ್ತು ತಾನಾಗಿ||1||


ಅಂಗದಲಿ ಲಿಂಗಾಗಿ ಲಿಂಗದಲಿ ಅಂಗಾಗಿ

ಅಂಗಲಿಂಗ ಸಂಗಸಮರಸದೊಳು ನಿಂದ ||2||


ಬಯಲಿಗೆ ಬಯಲಾಗಿ ಬಯಲು ಬ್ರಹ್ಮವತೋರಿ

ಕೈಲಾಸ ವೈಕುಂಠ ಪರಸ್ಥಲ ಮಾಡಿದ ||3||


ಕಣ್ಣಿದ್ದು ಕುರುಡರು ಕಿವಿಯಿದ್ದು ಕಿವುಡರು

ಕಾಲಿದ್ದು ಕುಂಟರು ಕಾಲಸಂಹರರು ||4||

ಧರೆಯೊಳು ಚೇಳ್ಗುರ್ಕಿ ಗುರು ಎರ್ರಿತಾತನ

ಚರಣವ ನಂಬಿದ ಶರಣಸಂತತಿಗಳು ||5||

ಏನಾರ ಮಾಡಯ್ಯ

ಏನಾರ ಮಾಡಯ್ಯ ನೀನು- ಮಹಾ

ದಾನಿ ಶ್ರೀ ಎರ್ರಿಸ್ವಾಮಿ ನಿನ್ನಾಳು ನಾನು ||ಪ||


ಆಳಿನ ಅಭಿಮಾನ ಅರಸನಿಗೆ – ಭಿಕ್ಷದ

ಜೋಳಿಗೆ ಅಭಿಮಾನ ಕೊಟ್ಟ ಗುರುವಿಗೆ ||1||


ವೀಳ್ಯದ ಅಬಿಮಾನ ಎತ್ತಿದವಂಗೆ- ಕರಿಮಣಿ

ತಾಳಿಯ ಅಭಿಮಾನ ಕಟ್ಟಿದ ಗಂಡನಿಗೆ ||2||

ಎನ್ನ ಕಾಯುವುದು ನಿನ್ನಯ ಬಿರುದು- ನಾ

ನಿನ್ನೆಷ್ಟು ಹೇಳಲಿ ಅಭಿಮಾನ ತೊರೆದು ||3||


ಎನಗೆ ನೀಕೊಟ್ಟ ವರವಿಹುದು- ನೀ

ಬೆನ್ಹತ್ತಿ ಇರುತಿರೆ ನಾ ಧನ್ಯನಹುದು ||4||

ತೂಗಿರಿ ಗುರುವಿನ

ತೂಗಿರಿ ಗುರುವಿನ ತೂಗಿರಿ ಪರಮನ

ತೂಗಿರಿ ನಿರ್ವಾಣ ನಿರ್ಮಲನ-ಶಿವ

ಯೋಗಿಯ ಚರಣಕೆ ಬಾಗಿ ಶಿರವನ್ನು

ನೀಗುವ ಭವದ ರೋಗಂಗಳ ||ಪ||


ಜಾಗರದಿಂದಲಿ ಜೋಗುಳವನೆ ಪಾಡಿ

ಬೇಗನೆ ಭಕ್ತರು ತೂಗಿರಿ ||ಅ||


ಜ್ಯೋತಿಸ್ವರೂಪನ ಜಾತಾವಧೂತನ

ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲಿ ನೀವು ತೂಗಿರಿ

ಪಾತಕಂಗಳನಳಿದು ಖ್ಯಾತನಾದಾತನ

ಭೂತಳಕಧಿಕನ ತೂಗಿರಿ ||1||


ಒಳಹೊರಗೆನ್ನದೆ ಕಳೆಕೋಟಿತೇಜನ

ಒಳಪೊಕ್ಕು ನೋಡಿ ನೀವು ತೂಗಿರಿ

ಇಳಿಯೊಳಗೆ ತಾನು ಬೆಳಗುವ ಮೂರ್ತಿಯ

ತಿಳಿದು ನಿಂತವರೆಲ್ಲ ತೂಗಿರಿ ||2||

ಸನ್ಮಾನದಿ ಗುರುಕೃಪೆಯನ್ನು ಪಡೆದವರು

ಚೆನ್ನಾಗಿ ಪಾಡುತ ತೂಗಿರಿ

ತನ್ಮಯವಾದ ಸದ್ಗುರು ಸಾಧನೆಯೊಳು

ಅನುಮಾನವಿಲ್ಲದೆ ತೂಗಿರಿ ||3||


ಭಕ್ತರ ಬಂಧುವಿನ ಮುಕ್ತಿದಾಯಕನ

ವ್ಯಕ್ತಾನಂದನ ತೂಗಿರಿ

ಭಕ್ತಿಭಾವದಿಂದ ಭರಿತರಾಗಿ ಸುವಿ

ರಕ್ತ ಸದ್ಗುರಿವನ ತೂಗಿರಿ ||4||


ಲೋಕದೆಲ್ಲೆಡೆಯಲ್ಲಿ ಏಕವಾಗಿರುವಂಥ

ಸಾಕಾರಮೂರ್ತಿಯ ತೂಗಿರಿ

ನೂಕಿ ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಜೋಕೆಯಿಂದ ಪೋಗಿ

ಲೋಕೈಕ ಗುರುವಿನ ತೂಗಿರಿ ||5||


ಮುತ್ತು ಮಾಣಿಕ್ಯದ ರತ್ನದ ಪ್ರಭೆಯೊಳು

ಚಿತ್ತ ಶುದ್ದದಿ ನೀವು ತೂಗಿರಿ

ನಿತ್ಯನಾದದೊಳು ನಲಿನಲಿದಾಡುತ್ತ

ಉತ್ತಮರೆಲ್ಲರು ತೂಗಿರಿ ||6||


ಕುಂಡಲಿ ಒಲಿದಂಥ ಪಂಡಿತರೆಲ್ಲರ

ಖಂಡಮೂರುತಿ ಎಂದು ತೂಗಿರಿ

ಮಂಡಲತ್ರಯಮಧ್ಯ ತಂಡತಂಡದಿ ಜ್ವಲಿಪು

ದ್ದಂಡ ಜ್ಯೋತಿಯ ತೂಗಿರಿ ||7||


ಮೇಲುಗಿರಿಯಲ್ಲಿ ಲೀಲೆಯಿಂ ಬೆಳಗುವ

ಬಾಲಬ್ರಹ್ಮನೆಂದು ತೂಗಿರಿ

ಕಾಲನಭಾದೆಯ ಕಡೆಗೆಮಾಡಿದನೆಂದು

ಕುಲದೀಪನಿವನೆಂದು ತೂಗಿರಿ ||8||


ಸುಷುಮ್ಮದ ಬಯಲೊಳು ಸುಳಿವ ಸುದ್ದಿಯ ಕೇಳಿ

ಸಾಹಾಸ್ರದಳದೊಳು ತೂಗಿರಿ

ಸಾಹಸದೊಳು ಕುಂಬಶ್ವಾಸ ಮಾಡಿದರು

ಸೂಸದೆ ಮನದಲ್ಲಿ ತೂಗಿರಿ||9||


ಆರು ಮೂರರ ಮೀರಿ ತುದಿಗೇರಿದವರು

ಧೀರರೆಲ್ಲರು ನೀವು ತೂಗಿರಿ

ಭಾರವು ತಗ್ಗಿಸಿ ಧಾರುಣಿಗೆ ನೀವು

ಬಾರದವರೆಲ್ಲ ತೂಗಿರಿ||10||


ನರಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಸ್ಥಿರಮುಕ್ತಿಯನು ಪಡೆದು

ವರಪುತ್ರರೆಲ್ಲರು ತೂಗಿರಿ

ಆರದ ಜ್ಯೋತಿಯಲಿ ಬೆರೆತು ಆಡುವರೆಲ್ಲ

ಗುರುಪುತ್ರರೊಂದಾಗಿ ತೂಗಿರಿ ||11||


ಯತಿಸಿದ್ಧ ಮುನಿಪನ ಸತತ ಭಜನೆ ಮಾಡಿ

ಮತಿವಂತರೆಲ್ಲರು ತೂಗಿರಿ

ತಾತನ ದಯೆಯಿಂದ ಧನ್ಯರಾದೆವೆಂದು

ಮಾತುಮಾತಿಗೆ ನೀವು ತೂಗಿರಿ ||12||

ದೇಶಕಧಿಕವಾದ ವರಚೇಳ್ಳಗುರ್ಕಿಯ

ವಾಸ ಸದ್ಗುರುವಿನ ತೂಗಿರಿ

ಆಶೆಯನೀಗುವ ವರಗಳ ಕೊಡುವಂಥ

ಈಶ ಎರ್ರಿತಾತನ ತೂಗಿರಿ ||13||



ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಜೋಗುಳ

ಜೋಜೋ ಪರಬ್ರಹ್ಮರೂಪ- ಜೋಜೋ

ಜೋಜೋ ಸಿದ್ದಯೋಗಿ ಹೃದ್ದೀಪ –ಜೋಜೋ

ಜೋಜೋ ದ್ವೈತಗುಣಾವಳಿ ಲೋಪ

ಯತಿರಾಜ ವಿರಾಜಿತ ಕರ್ಮನಿರ್ಲೇಪ- ಜೋಜೋ||1||


ಅದು ಇದು ಎನ್ನುವ ಅಖಿಳ ತತ್ವವ ಜರಿದು

ವಿದಿತ ಚಿದಾನಂದ ನೀನೆ ಎಂದರಿದು ಜೋಜೋ

ಹೃದಯದಿ ನಂಬಿ ದ್ವೈತಮತಿ ತೊರೆದು

ಸದಮಳ ಜ್ಞಾನಿಯಾಗಿಹೆ ಸುಖಿಮೆರದು-ಜೋಜೋ ||2||


ಭೂತಳದಿ ನರರೂಪವನ್ನು ನೀ ತಳೆದು

ಭೂತಪರಿಚರದ ವಿಸ್ತಾರವನು ತಿಳಿದು-ಜೋಜೋ

ಜಾತಿನಾಮ ಗಳೆಂಬ ಸಂಕಲ್ಪವಳಿದು ಎರ್ರಿತಾತನ

ನೀನೇನಿಸಿದೆ ವಾಸನೆ ಕಳೆದು- ಜೋಜೋ ||3||


ಪರಮಾರ್ಥಸುವಿಚಾರಗೈದು ಬಂಧುರದೀ

ಆರು ಸಮಾಧಿಯ ಸಾಧಿಸಿ ಭರದಿ ಜೋಜೋ

ತೋರುವ ಜಗವೆಲ್ಲ ಮಿಥ್ಯೆಯೆಂದರಿದಾ

ಪಾರಕರ್ಮವನು ವರ್ಜಿಸಿ ಬ್ರಹ್ಮನೇನೀನಾದಿ-ಜೋಜೋ ||4||


ರೂಢಿಯೊಳೆಸೆವ ಸುಕ್ಷೇತ್ರಗಳು

ನೋಡಬೇಕೆಂದು ನೀ ಪಯಣವನು ಮಾಡಿ-ಜೋಜೋ

ಸ್ವಗ್ರಾಮ ಬಿಟ್ಟು ಮಾರ್ಗವನು ಪಿಡಿದು

ನಾಡೊಳು ಚಲಿಸುತ ಮಾಡಿಯಾತ್ರೆಯನು-ಜೋಜೋ|


ಪಿತಮಾತೆ ಜನ್ಮಭೂಮಿಗಳೆಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟು

ಕ್ಷಿತಿಯ ಭೋಗವನೆಲ್ಲ ದ್ವೇಷಿಸಿ ಸುಟ್ಟ-ಜೋಜೋ

ಮತಿಯೊಳು ವೈರಾಗ್ಯತಾಳಿ ಗೃಹಬಿಟ್ಟು ಸತ್ಯ

ಯತಿಯೆನಿಸಿದೆ ಬ್ರಹ್ಮನೊಳು ಚಿತ್ತವಿಟ್ಟು-ಜೋಜೋ||6||


ಬೆಳಗುಪ್ಪೆ ಗ್ರಾಮದ ಗುಡ್ಡಕ್ಕೆ ಬಂದು

ನಿಲುವಾದ ಕೋಡುಗಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ನಿಂದು ಜೋಜೋ

ಬಲವಾಗಿ ಮರುವರುಷದವರೆಗಿದ್ದು ಅಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲದೆ

ಮುಂದಕ್ಕೆ ಬಂದೆ ಮಹಿಮೆಯತೋರ್ದು- ಜೋಜೋ||7||


ಎಣ್ಣೆನದಿಯೊಳು ಕೆಲದಿನ ವಾಸ ಮಾಡಿ

ಬಣ್ಣಗೆಡದೆ ಇದ್ದೆ ನೀರೊಳಗೆ ಕೂಡಿ-ಜೋಜೋ

ಪುಣ್ಯವಂತರು ನಿನ್ನ ಮಹಿಮೆಯ ನೋಡಿ

ಧನ್ಯರಾದರು ಗುರುವೆ ನಿನ್ನ ಕೊಂಡಾಡಿ-ಜೋಜೋ||8||


ನೋಡುತ ಮುಷ್ಟೂರು ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ಬಂದು

ಗೌಡನಿಗೆ ಮರಣದ ಸೂಚನೆಯ ತಿಳಿಸಿ-ಜೋಜೋ

ಪಾಡಾಗಿ ಕಲ್ಲಬಸವೇಶನ ನಡಿಸಿ

ನಾಡೋಳು ಮೆರೆಸಿದೆ ಲಕ್ಷವ ಬಯಸಿ-ಜೋಜೋ||9||


ಚೆಂದದಿಂದುರವಕೊಂಡೆಗೆ ಪಯಣವಾಗಿ

ಒಂದೆ ಮನದಿ ಗ್ರಾಮನೋಡುತ್ತಾ ಪೋಗಿ-ಜೋಜೋ

ಒಂದು ಭಾವಿಯ ನೀರಿನೋಳು ನೀನು ಮುಳುಗಿ

ಮತ್ತೊಂದು ಭಾವಿಯೋಳು ತೇಲಿದೆ ಶಿವಯೋಗಿ- ಜೋಜೋ||10||

ಮೆರೆವ ಚೇಳ್ಗುರ್ಕಿಯ ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ಬಂದು

ಪರಿಪರಿ ಮಹಿಮೆಯ ನಡೆಸಿದೆ ನಿಂದು ಜೋಜೋ

ಪರಮ ಶ್ರೀ ಗುರುಶಾಂತ ತೇಜನೀನೆಂದು

ಸ್ಮರಿಸುವೆ ಪಾಲಿಸೈ ಎನ್ನ ದಯಾಸಿಂಧು-ಜೋಜೋ||11||


ಮಂಗಳ

ರಾಗ ನಾಗನಾಮ ಕ್ರಿಯೆ


ಜ್ಯೋತಿ ಬೆಳಗುತಿದೆ ವಿಮಲಪರಂ

ಜ್ಯೋತಿ ಬೆಳಗುತಿದೆ|

ಮಾತು ಮನಂಗಳಿಂದತ್ತತ್ತ ಮೀರಿದ

ಸಾತಿಶಯದ ನಿರುಪಾಧಿಕ ನಿರ್ಮಲ ||ಪ||


ಶಿವಧರ್ಮನಾಳವೆಂತೆಂಬ ಕಂಬದ ಮೇಲೆ

ಸುವಿವೇಕ ಹರದಯಾಬ್ಜ ಪ್ರಣತೆಯೊಳು

ಸವೆಯದ ಸದ್ಭಕ್ತಿ ರಸತೈಲ ತೀವಿದ

ಪ್ರವಿಮಲ ಕಳೆಯಂಬ ವತ್ತಿವಿಡಿದು ದಿವ್ಯ ||1||


ಮುಸುಕಿದ ವಿಷಯ ಪತಂಗ ಬಿದ್ದುರುಳೆ ತಾ

ಮಸಬುದ್ಧಿಯೆಂಬ ಕತ್ತಲೆಯಳಿಯೇ |

ಮಸಗಿ ಸುಜ್ಞಾನವೆಂಬ ಮಹಾಪ್ರಭೆ

ಪಸರಿಸಿ ಮಾಯಾಕಾಳಿಕೆ ಪೊರ್ದದ ||2||


ಪ್ರಣವಾಕಾರದ ಗುಣಮೂರು ಮುಟ್ಟದ

ಗಣನೇಗತೀತಾರ್ಥವನೆ ತೊರುವ

ಅಣುಮಾತ್ರ ಚಲನೆಯಿಲ್ಲದ ಮೋಕ್ಷ ಚಿಂತಾ

ಮಣಿಯೆನಿಸುವ ಶಂಭುಲಿಂಗವೆ ತಾನಾದ||3||